Werkstuk witte tijgers

De witte tijger is geen aparte soort.                                     Mede door deze maharadja

Het is een gewone tijger die de                                            zijn er in India bijna geen witte

oranje-bruine kleur mist.                                                      Tijgers meer in het wild. De

Door dat ‘foutje’ heeft hij een                                              afgelopen honderd jaar zijn

roomwitte vacht met dunne,                                                 er maar een stuk of tien gezien.

zwarte strepen. Heel af en toe                                              Wel begonnen mensen anders

word er een wit tijgertje geboren.                                         Over de zeldzame Bengaalse

Meestal houd die bleke kat het niet                                      tijger te denken. Rond het jaar

lang uit in de donkere jungle. Logisch,                                het jaar 1950 kreeg de Indiase

want het besluipen van een prooi                                         prins Shri Martand Singh een

is best moeilijk met zo’n opvallende vacht.                         wit tijgertje van negen maanden

Bovendien zien jagers een witgestreept                               te pakken. De prins, die dol was

hemd beter dan een bruine.                                                  op het jagen van tijgers, doodde

Maar daar komt nog bij dat de mensen in                            het bijzondere jong niet! Hij

tijgerland India vroeger witte tijger haatten.                        hield Mohan in gevangenschap

Ze dachten dat het spoken waren.                                        en begon ermee te fokken. Eerst

Drie eeuwen geleden was er zelfs een vorst,                       deed hij een gewoon gekleurd

de maharadja, die speciaal jacht maakte op                         vrouwtje bij zijn witte mannetje.

witte tijgers. Hij deed erg zijn best om alle                         dat leverde alleen twee normale

spookkatten uit te roeien.                                                     jonkies op. Toen de prins een

                                                                                              van die bruine dochters bij haar

                                                                                              eigen vader zette, leverde dat

                                                                                              wel witte nakomelingen op.

                                                                                              Met deze Bengaalse tijgers

                                                                                              fokte hij verder, maar het

                                                                                              werd geen succes. Dat komt

                                                                                              door inteelt. Als familie steeds

                                                                                              met elkaar paren heb je veel kans

                                                                                              op ‘foutjes’. Zoals dat ze enge

                                                                                              ziektes hebben. En niemand wil

                                                                                              natuurlijk zo’n tijger hebben.

In de Verenigde Staten ging het fokken van witte tijgers een stukbeter.

Sinds een witte dochter van Mohan in de National Zoo in hoofdstad Washington aan het publiek getoond werd, waren de Amerikanen helemaal gek op witte tijgers.

Andere dierentuinen en circussen probeerden van alles om ook zo’n zeldzame Bengaalse tijger te krijgen.

Eerst kregen ze de zelfde inteelt-problemen als de Indiase prins.

Maar later lukte het om gezonde witte tijgers krijgen.

Nu leven er honderden witte tijgers in gevangenschap.

Ook in Nederland en België zijn er dierentuinen waar ze witte tijgers in gevangenschap houden.

Bij het fokken wordt er nu meestal wel goed op gelet dat de dieren geen directe familie is.

De witte dierentuin tijgers kunnen niet teruggezet worden in het wild.

Daar zouden ze het niet redden.

Om vaker een witte tijger in de vrije natuur te hebben, moeten er meer gewone tijgers zijn.

Daarbij kunnen de ‘witten’ wel een rol spelen.

De mensen die hen achter de tralies bewonderen willen vast helpen om de tijgers in het wild te beschermen.

En als er maar genoeg tijgers in de jungle rondsluipen, wordt er heel af en toe een natuurlijke witte welp geboren……..

In België kun je witte tijgers zien in de Olmense Zoo.

Vorig jaar werden er maar liefst vier witte welpjes geboren: Hannibal, Hoek, Hover en Hermelien.

Dat was een enorme verassing.

Zeker omdat alleen moeder Ashley wit is.

Papa Gino heeft de gewone bruine tijgerkleur.

De jongen zijn een jaar in Olmen gebleven.

In het voorjaar van 2007 heeft de dierentuin ze verkocht aan dierentuinen in Frankrijk en Italië.

De enige witte tijgers in Nederland leven in de dierentuin van Amersfoort.

In het jaar 2000 kochten ze de witte tijgerin Reena van de dierentuin uit Frankrijk.

En het witte mannetje Brooklyn uit een safaripark uit Duitsland.

Na twee jaar kreeg het stel twee witte welpen.

Het jaar daarop overleed Reena aan een nierziekte.

Nu zijn er dus nog drie: Trixo, Maxi en de oude vader Brooklyn.